Vraag jij je wel eens af? Of dat wat je doet écht wel klopt bij wat je zou wensen te doen?
Of je handelen écht past bij wie je bent of dat het eigenlijk gewoon iets is wat je jezelf aangeleerd hebt?
Onbewust!
Omdat je zag dat anderen het zo deden!
Of omdat je verteld is dat het nu eenmaal zo hoort!
En ik heb het hier helemaal niet over uitzonderlijke gedragingen of gewoontes.
Nee, JUIST gewoon over de dingen van alledag.
Hoe je je gedraagt in aanwezigheid van anderen.
Hoe je je kleedt.
Hoe je reageert op je partner, je kinderen, anderen, vooral wanneer het even niet loopt zoals je wenst.
Van die gewone dingen….
Die in de basis misschien voor jou helemaal niet gewoon zijn.
NIET je natuurlijke staat zijn!
Hoeveel van ons zijn er niet weggelopen van wat eigenlijk onze meest authentieke versie is?
Vaak zijn we ons er helemaal niet bewust van!
We stellen ons op een bepaalde manier op, op ons werk of in ons bedrijf!
Draaien een routine af van sociale wenselijkheid wanneer we anderen ontmoeten.
Eten op een bepaalde manier en op bepaalde tijden.
Houden ons in….
Presenteren de gewenste versie….
Geen moment onszelf bevragend of het voor ONSZELF wel klopt!
Vraag je je wel eens af hoe je eigenlijk zou willen reageren op dingen?
Of hoe je eigenlijk het liefst jezelf zou willen presenteren….als alle “wenselijkheid” meegekregen vanuit opvoeding en maatschappelijke invloed weg zou vallen?
Ik kan het je écht adviseren!
Met regelmaat jezelf deze vraag even te stellen!
Zeker diegenen die niet lekker in hun vel zitten, klachten hebben, langdurende vermoeidheid ervaren of iets wat daar op lijkt.
Er is een kans…een best grote kans…dat jij je authentieke leven niet leeft.
Maar een gecultiveerde versie van jezelf.
En dat komt je zelden ten goede.
Luister maar eens…
Naar je lichaam!
Naar de stem van je gedachten!
En durf aan te kijken hoe je je voelt…ECHT voelt.
Energie liegt niet!
En gaat nooit verloren!
Ergens…diep van binnen….weet je dat het anders mag.
En ik zeg je, het KAN anders.
Er gebeurt je NIETS!
Niets spannends, niets engs, niets van wat je ego je probeert wijs te maken.
Wanneer je jezelf dagelijks deze vraag even stelt:
Ben IK dit?
Of is dit mijn sociaal wenselijke versie?
Omdat mijn ouders het zo deden?
Omdat de maatschappij me laat zien dat het zo hoort?
Omdat het gebruikelijk is in mijn religie?
Het past bij de overtuigingen van de mensen met wie ik mij het meest omring?
En vraag jezelf dan eens af….
Hoe zou je je eigenlijk wensen te gedragen, te reageren? Wanneer dat er niet langer toe doet?
Wie ontmoet je dan?
Wie is dit versie van jou?
En elke dag laat je hem of haar een klein beetje meer toe.
Nee, het hoeft niet in één keer.
Dat is voer voor je ego en trekt zo veel onrust los dat je er al snel weer mee gaat stoppen.
Elke dag…een klein beetje….een klein beetje meer JIJ!
Ben je er klaar voor?
Doe je mee?
