HET MOEILIJKST LIJKT LOS TE LATEN DATGENE WAT ERGENS NOG GOED VOELT!
Afgelopen weekend hebben Ellen en ik ons ondergedompeld in het festival gedruis.
Van foodfestival naar muziekfestival, zoals we al jaren met heel veel plezier gewend zijn te doen.
Tijdens het foodfestival kon ik ergens de draai niet vinden. Ik dacht even dat het nog te maken had met die flinke griep die ik achter de rug had.
De muziek te hard.
Te veel rook van alle bakplaten en bbq’s.
En ik kon het maar niet vinden met het eten wat aangeboden werd.
Mooi hoe het ego eerst nog probeert ruis op te werpen!!
“Je bent gewoon nog aan het herstellen en daardoor overprikkelt”.
En toen ik dat geen ruimte gaf kwam het met de volgende troefkaart.
Die van SCHULD en SCHAAMTE!
Whoop whoop, ja kom maar door met je collectieve onzin!!!
Nou daar kwam het hoor: “Ben je niet gewoon verwend geraakt de afgelopen jaren? En vind je dit gewoon te min voor je”.
Oooooh wat een goede poging was dat!
Heel even bracht het me aan het twijfelen.
Zal het zo zijn?
Dat ik niet meer kon genieten omdat ik zo verwend was geraakt?
Ik deelde mijn bevindingen met Ellen die al snel met het wijze advies kwam deze stem te negeren en gewoon te voelen wat de impulsen van de dag met me deden. Op gevoelsniveau! En er nog niets mee te moeten of te willen….gewoon ervaren!
De volgende dag was daar het muziekfestival!
En oh wat had ik er zin in!!!
Ik kan ZO genieten van live muziek.
Waar komen al die prachtige tonen en woorden vandaan?
MAGIC!!!
Maar ook hier….
Ik voelde hem niet.
Kwam er niet in.
Voelde me niet “thuis”. Niet op een egoïsche laag (dit is mijn ding niet en dit zijn mijn mensen niet) maar op een diepere laag.
Mooi hoe je kunt pogen ergens toch een weg in te vinden terwijl alles in je schreeuwt dat het niet klopt! Niet werkt! Niet langer werkt! Voor jou!!
Ellen had het al snel in de gaten en zei: “schatje, ik ervaar precies hetzelfde…..waarom gaan we niet gewoon weg?”.
Weg?
Als in….weg gaan van iets wat we jaar in jaar uit met heel veel plezier hebben gedaan?
Weg gaan als in moeten erkennen voor jezelf dat iets wat jaren klopte niet meer klopt?
Aangaan dat er een andere fase is aangebroken, iets anders roept, iets anders ruimte vraagt?
Ja dat!
Doen!!!
Altijd doen!
Gisteravond zaten we er met zijn tweeën nog een rustig over na te praten.
Ik vertelde Ellen (opnieuw, want het is een onderwerp dat leeft de afgelopen weken) dat ik me geroepen voel!
Iets roept!
Iets trekt!
En ik heb nog geen idee wat het daadwerkelijk is en hoe het in de aardse zin er uit gaat zien.
Maar het heeft te maken met RUST.
En het heeft te maken met RUIMTE en STILTE.
En één ding weet ik inmiddels, in de natuur ervaar ik dat….en op momenten alleen ervaar ik dat.
En ik moet er op vertrouwen dat het loslaten van dat wat ooit diende en wel werkte mij weer verder brengt op mijn pad.
Zoals het de afgelopen 15 jaar dat regelmatig heeft laten zien!!
Maar hoeveel makkelijk is het loslaten van wat niet meer goed voelt.
En hoeveel meer uitdaging zit er in loslaten van wat nog zo vertrouwd is en ergens je wil doen geloven dat het “okay” is.
Voor wie mijn RESET training heeft gevolgd (zie site) wéét dat ik een groot voorstander ben van radicale verandering van gewoontes en gedragingen. Dit is de snelste weg in het overstijgen van de ruis die ons onderbewustzijn ons wil doen geloven en opgooit als schijnveiligheid.
Dus UITERAARD ga ik dit aan!
Ik spring…
Opnieuw!
En jij?
Misschien op een ander terrein, een ander thema?
Waar hou jij vast waar je al lang los had mogen laten?
