Dag kantoor! Niet langer heb ik je zo te noemen!
Ik voelde het al een tijdje niet meer.
Noemde je nog mijn kantoor, maar dat waren slechts woorden.
Vol verwondering heb ik gekeken naar God’s werk in deze ruimte de afgelopen tijd.
Hoe Hij me van alles weg liet halen…toe liet voegen…geschenken op mijn pad bracht die precies leken te passen…en uiteindelijk een totaal andere ruimte liet ontstaan.
En vanochtend zit ik hier….
Met mijn Bijbel, favoriete geurkaars en mijn glutenvrije broodje met notenboter, appel en kaneel….
Klaar om mijn studie in te gaan…
Maar nog half in de sfeer van het gebed wat er aan voorafging….
En ik hoor God zeggen:” Dit is je stilteplek! Hier zijn wij samen!”
Pfffff….
DAT dus!!!
Niet langer mijn kantoor.
Maar mijn stilte plek.
Mijn heilige ruimte.
Gebeds plek.
ZIJN plek!!!
Geen idee wat en hoe het gaat zijn vanaf hier.
Het lijkt er met de week minder toe te doen. Of om te gaan.
Er is ook geen angst.
Net zo min als er verwachtingsvolle vreugde is.
Er is slechts dit moment!
En dat moment is goed! Is waar!!!
Wordt vervolgd
Fijne week lieve vrouwen… en tot snel