Bang voor de grote boze wereld. Bang voor iemand anders.
Bang voor iets dat buiten jou is, aardse pijn, mensen, opmerkingen, situaties, afwijzing, oordeel, buitensluiting, etc.
Komt het niet allemaal op hetzelfde neer?
Is het in de kern niet een VERGETEN zijn dat NIETS daarbuiten jou in staat is iets van je af te nemen of je aan te doen?
Dat er NIETS te bewijzen, te vermijden of te bevechten is?
Omdat je al HEEL bent, perfect hebt, compleet bent.
Gewoon jij!
Met jezelf!
Is het niet begonnen met de zichtbare en onzichtbare mededelingen die je als kind kreeg?
De informatie die je aangeboden werd?
Die bevestigden dat jij hulpbehoevend bent, hebt te luisteren naar, het niet alleen kunt, afhankelijk bent van….?
Je hoort te gedragen op een bepaald manier?
Er iets of iemand buiten jou sterker is, van invloed is en bepalend is?
“Pas als je je netjes gedraagt dan wordt er van je gehouden”
“Ik bepaal of jij een goed cijfer krijgt of niet”
“Jij wil naar links? Maar wij bepalen dat rechts de enige juiste weg is”
“Hoezo zeg jij nee? Wie denk je wel dat je bent”
Altijd die bevestiging dat het gaat om meegaan met de stroom, netjes luisteren naar, doen wat verwacht wordt, anderen die bepalen, anderen die jou pijn kunnen doen, anderen die je zelfs kunnen maken of breken.
Afhankelijkheid!
Afhankelijk van…..
En natuurlijk ben je als jong wezentje afhankelijk.
Absoluut!
Maar jij bent niet meer dat kind van toen.
Jij bent volwassen nu.
En dan mag je beseffen dat je op sommige momenten vergeet dat je volwassen bent, laat staan je herinnert dat je in de kern heel en compleet bent.
Om dat iets BUITEN jou doet herinneren iets heel ouds in jou.
Diezelfde angst die je als kind hebt ervaren.
Diezelfde pijn van afwijzing.
Diezelfde onzekerheid van “mag ik er wel zijn, doe ik er wel toe”.
Maar het is niet van hier!
En het is niet van nu!
Dat moment van beseffen!
Daar bevindt zich de weg er uit!
Beseffen dat het een illusie is dat een mening van een ander tot verdriet in jou moet leiden.
Beseffen dat het een leugen is dat wanneer mensen boos op je zijn jij een slecht mens bent en niet meer mee mag doen.
Niet langer de angst het volledige veld geven wanneer het opkomt omdat iemand iets zegt of doet wat die oude angst doet activeren.
Het is klaar nu!
En bewustzijn is je grootse vriend op dit pad.
BEWUST worden van de moment waarop die activatie plaats vindt.
En jezelf de ruimte geven om op een afstand te kijken!
Is dit waar?
Is dit ECHT waar wat ik nu denk en voel?
Dat ALLES instort?
Dat iedereen me niet meer leuk vindt?
Dat ik me niet ga redden nu alles zo instabiel lijkt om me heen?
Is het ECHT waar? De ultieme waarheid?
Of is het toch gewoon dat stuk in jou dat even vergeten was….
Dat je een grote meid of kerel bent nu?
En er iets in jou, met jou meereist, dat ZO veel groter is dan alles wat jou op dit moment zo “pest”.
Set Yourself Free!
Elke dag een beetje…..
